نحوه انتخاب یک شبکه اشعه ایکس برای دستگاه اشعه ایکس خود

وقتی صحبت از تصویربرداری پزشکی می شود ، فناوری اشعه ایکس ابزاری ارزشمند است که می تواند اطلاعات تشخیصی مهمی را ارائه دهد. دستگاه های اشعه ایکس از چندین مؤلفه تشکیل شده است و یک عنصر مهم آن استشبکه اشعه ایکسبشر از شبکه اشعه ایکس برای افزایش کیفیت تصویر با کاهش تابش پراکندگی و بهبود کنتراست تصویر استفاده می شود. انتخاب شبکه اشعه ایکس مناسب برای خوددستگاه اشعه ایکسبرای اطمینان از نتایج تصویربرداری دقیق و واضح ضروری است. در این مقاله ، ما در مورد عواملی که باید هنگام انتخاب یک شبکه اشعه ایکس برای دستگاه اشعه ایکس شما در نظر بگیریم ، بحث خواهیم کرد.

قبل از اینکه به روند انتخاب بپردازیم ، بیایید اصول اولیه یک شبکه اشعه ایکس را درک کنیم. یک شبکه اشعه ایکس وسیله ای است که از نوارهای سرب نازک متناوب با مواد پرتونگاری تشکیل شده است. عملکرد اصلی شبکه جذب اشعه پراکندگی است که هنگام تعامل فوتون های اشعه ایکس با بدن بیمار بوجود می آید. تابش پراکندگی می تواند با تولید پس زمینه مه آلود که به "خطوط شبکه" معروف است ، کیفیت تصویر را کاهش دهد. با جذب اشعه پراکندگی ، شبکه های اشعه ایکس به تقویت کنتراست تصویر کمک می کنند و در نتیجه تصاویر واضح تری ایجاد می شود.

مهمترین عامل در نظر گرفتن هنگام انتخاب شبکه اشعه ایکس نسبت آن است. نسبت شبکه به ارتفاع نوارهای سرب در مقایسه با فاصله بین آنها اشاره دارد. متداول ترین نسبت شبکه 6: 1 ، 8: 1 ، 10: 1 و 12: 1 است. نسبت شبکه بالاتر جذب تشعشعات پراکندگی بهتری را فراهم می کند اما به فاکتورهای تکنیک لوله اشعه ایکس بالاتر احتیاج دارد. به طور کلی ، نسبت شبکه 10: 1 یا 12: 1 برای رادیوگرافی عمومی ایده آل است ، زیرا به طور موثری اشعه پراکندگی را بدون افزایش بیش از حد دوز بیمار از بین می برد.

جنبه مهم دیگر فرکانس شبکه است که تعداد نوارهای سرب در هر اینچ یا سانتی متر را نشان می دهد. فرکانس های شبکه بالاتر منجر به نوارهای سرب کوچکتر و نازک تر می شوند و باعث افزایش کیفیت تصویر می شوند اما هزینه شبکه اشعه ایکس را افزایش می دهند. فرکانس شبکه 103 خط در اینچ یا 40 خط در سانتی متر معمولاً برای رادیوگرافی عمومی استفاده می شود. با این حال ، فرکانس های شبکه بالاتر ، مانند 178 خط در هر اینچ یا 70 خط در سانتی متر ، برای برنامه های تصویربرداری تخصصی که به کیفیت تصویر برتر نیاز دارند ، توصیه می شود.

علاوه بر نسبت شبکه و فرکانس ، مواد شبکه نیز بسیار مهم است. از مواد مختلفی مانند آلومینیوم ، فیبر کربن و شبکه های ترکیبی در ساخت شبکه های اشعه ایکس استفاده می شود. شبکه های آلومینیومی به دلیل مقرون به صرفه بودن و قابلیت جذب خوب ، بیشترین استفاده را دارند. با این حال ، آنها تمایل به سنگین تر دارند و اگر به درستی با پرتو اشعه ایکس هماهنگ نباشند ، می توانند باعث تخریب تصویر شوند. شبکه های فیبر کربن سبک هستند و خواص جذب عالی را ارائه می دهند ، اما گران تر هستند. شبکه های ترکیبی مزایای شبکه های فیبر آلومینیوم و کربن را با هم ترکیب می کنند و تعادل خوبی بین هزینه و عملکرد دارند.

همچنین در نظر گرفتن دامنه کانونی شبکه ، که به دامنه مسافت های لوله ای به شبکه اشعه ایکس که در آن شبکه بهینه عمل می کند ، ضروری است. دستگاه های مختلف اشعه ایکس نیازهای مختلفی را برای محدوده کانونی دارند و انتخاب شبکه ای که مطابق با مشخصات دستگاه شما باشد بسیار مهم است. استفاده از یک شبکه در خارج از محدوده کانونی توصیه شده می تواند منجر به کیفیت تصویر زیر حد متوسط ​​و افزایش دوز بیمار شود.

سرانجام ، اندازه شبکه باید با اندازه میدان تصویربرداری دستگاه اشعه ایکس مطابقت داشته باشد. استفاده از شبکه ای که بسیار کوچک است می تواند منجر به قطع شبکه شود ، جایی که لبه های شبکه مانع پرتو اشعه ایکس می شوند و در نتیجه کیفیت تصویر ضعیف ایجاد می شود. از طرف دیگر ، شبکه ای که خیلی بزرگ باشد ممکن است به درستی مناسب نباشد یا دوز بیمار را به طور غیر ضروری افزایش دهد.

در پایان ، انتخاب حقشبکه اشعه ایکسبرای دستگاه اشعه ایکس شما برای به دست آوردن نتایج تصویربرداری با کیفیت بالا بسیار مهم است. عواملی مانند نسبت شبکه ، فرکانس ، مواد ، دامنه کانونی و اندازه باید با دقت در نظر گرفته شوند تا از عملکرد بهینه اطمینان حاصل شود. مشاوره باتجهیزات اشعه ایکستولید کنندگان یا کارشناسان رادیولوژی می توانند راهنمایی های ارزشمندی را در انتخاب شبکه اشعه ایکس مناسب برای نیازهای تصویربرداری خاص شما ارائه دهند.